دکتر یاسر قزوینی، نایبرییس انجمن پزشکان عمومی ساری
سایت انجمن پزشکان عمومی ایران: خبر تعطیلی یک مطب پزشک خانواده شهری مازندران در فضای مجازی با واکنشهای گستردهای روبهرو شد. برای درک چرایی این تصمیم، شاید بد نباشد به نمودار زیر نگاهی بیاندازیم.
این نمودار بر اساس سرانه پایه و جمعیت ۲۵۰۰ نفر تنظیم و در آن آیتمهایی مانند درآمد ناخالص، هزینههای کارشناسیشده پایگاه پزشک خانواده و درآمد خالص ماهانه لحاظ شده است. در این نمودار همچنین مانده مورد انتظار با احتساب تورم نیز ترسیم شده (خط نارنجی) که متاسفانه با عدم افزایش سرانه به میزان کافی در سنوات گذشته، محقق نشده است.
خط خاکستری مانده ریالی پزشکان خانواده بر اساس سرانه پایه است. شاید برای بسیاری از همکاران باورپذیر نباشد که مانده ریالی پزشکان خانواده با توجه به همه اضافات ناشی از ضرایب سرانه رقمی بین ۶ تا ۷ میلیون در ماه باشد. البته این رقم برای پزشکانی با ۲۵۰۰ نفر جمعیت است و پزشکانی که جمعیت کمتری دارند و همکاران تکشیفت شرایطشان مشخص است. بر اساس شنیدههای نگرانکننده، افزایش سرانه سال آینده قطعاً این خط خاکستریرنگ را مجدداً دچار شیبی به سمت پایین خواهد کرد که امیدوارم مسوولان این مساله توجه کنند.
فاصله میان خط آبی و خط خاکستری رقمی است که پزشکان خانواده هر ماه باید بهعنوان هزینه بپردازند. پرداخت این رقم با توجه به تاخیرهای مکرر بیمهها در پرداخت، عملاً فشاری مضاعف است که اگر پولی ذخیره نداشته باشند، بهعنوان یک پزشک بدهکار در انظار معرفی خواهند شد. بدهکار به صاحب ملک مطب، بدهکار به منشی و بدهکار به مراقب سلامت و…
با توجه به شرایط اقتصادی فعلی کشور و افزایش روزافزون قیمتها و هزینهها، چه میزان ذخیره برای گذران هزینهها لازم است؟ هزینههای جاری زندگی و معیشت پزشکان به کنار! فکر میکنم برای درک شرایطی که همکاران مازندرانی ما را وادار به چنین تصمیمی کرد، اگر و تنها اگر همین یک آیتم را بهعنوان دلیل این حرکت حساب کنیم، سخت نباشد!
من نمیدانم همکاران محترم در مشاغل دولتی که دریافتی ثابت ماهانه دارند، چند ماه عدم دریافت حقوق را تحمل میکنند مضافاً که هزینههای جاریِ اجتنابناپذیری داشته باشند. تلاشهای ما و بیمه و دانشگاه در سطح استان از سوی پایتختنشینان حمایت نشد. چشم امید ما به وزیر جدید است تا انشالله برنامه مازندران و فارس از ورطه سقوط نجات پیدا کند!
خوشبختانه با نگرش جدید وزارت محترم بارقههایی از امید زنده شده است ولی وقتی نگاهی به منحنی درآمد پزشکان خانواده و نحوه پرداختها میکنیم، ضرورت پیشبینی منابع مالی پایدار برای دوام برنامه پزشکی خانواده مازندران بیش از پیش احساس میشود. افزایش ناکافی سرانه برنامهای که دستاوردهای بیشماری داشته و میتواند الگوی مناسبی برای اجرای برنامه پزشک خانواده باشد، یک اشتباه است که متاسفانه بیمههای ما بدان دچارند.
امیدوارم پیش از اینکه بهدلیل درآمد ناکافی، شاهد کاهش انگیزه در همکاران باشیم، وزارت محترم تدبیر کند.