انجمن پزشکان عمومی ایران پایگاه رسمی انجمن پزشکان عمومی ایران
Related Articles
مهران قسمتی‌زاده در گفت‌وگو با ایلنا با تبریک روز پزشک درباره وضعیت رابطه بین پزشک و بیمار، گفت: این روز‌ها شاهد این هستیم که روابط بین پزشک و بیمار بسیار آسیب دیده و این مساله قطعا نقش تاثیرگذاری بر حوزه سلامت کشور دارد.
وی با اشاره به اینکه همه باید تلاش کنیم که این روابط ترمیم شود، افزود: از یک سو لازم است، بسیاری از ما پزشکان در روابط با بیماران تجدیدنظر کنیم. مسلما درک بیمار و فاصله گرفتن از رابطه خشک علمی و جایگزینی این رابطه با یک رابطه دوستانه‌تر کمک شایانی به بهبود این وضعیت می‌کند.
این عضو جامعه پزشکی کشور خاطرنشان کرد: پزشکان نیز باید شیوه عرضه خدمات پزشکی، ویزیت‌های کوتاه مدت و بدون توضیح بیماری و عوارض آن و احتمالا عوارض درمان را تغییر دهند. قطعا توجه به این مسائل، بسیاری از سوءتفاهمات بوجود آمده بین پزشک و بیمار را تقلیل خواهد داد. این روشی است که همهٔ پیشکسوتان خوش نام جامعه پزشکی سرلوحه کارهای خود قرار می‌دادند و ما هم باید از آن تبعیت کنیم.
قسمتی‌زاده تصریح کرد: نکته دیگری که همه از جمله اصحاب رسانه باید بدان توجه کنند ، این است که رابطه پزشک و بیمار یکی از روابط اساسی و قابل احترام جامعه است و هرگونه خدشه به آن، جامعه را دچار خسران می‌کند. البته باید تاکید کرد؛ این رابطه یکی از روابط حیاتی جامعه است، اما رابطه‌ای مقدس نیست.
وی تاکید کرد: پزشک گرچه یکی از مشاغل کلیدی و مهم جامعه را عهده‌دار است، اما مقدس نیست. جنبه تقدس دادن به این شغل یکی از مواردی است که رابطه پزشک و بیمار را در معرض سوءتفاهم بسیار قرار می‌دهد.
رئیس شورای هماهنگی انجمن‌های پزشکان عمومی کشور گفت: اگر فرد یا شغلی مقدس شمرده شود، دیگر نمی‌توان از او انتظار اشتباه و یا خطا را داشت و این مساله نه تنها در رابطه بیماران و پزشکان انتظار غیرواقعی ایجاد می‌کند، بلکه پزشکان نیز خود را بسیار بالا‌تر از جامعه می‌بینند.
قسمتی زاده در ادامه گفت :نکته ای که در سال گذشته شاید کمتر از سوی مسوولان و متولیان دولتی نظام سلامت بدان توجه شد این بود که محل برخورد با تخلفات صنفی (که در هر صنفی وجود دارد و برخورد با آن از سوی مسوولان مربوطه و طبق قانون لازم است) در رسانه های جمعی نیست.مسلما به صحنه اجتماع و رسانه کشاندن این اقدامات نه تنها به حل مشکل کمک نمی کند بلکه مردم را نسبت به آن اکثریت خادم جامعه پزشکی نیز بی اعتماد می کند .
قسمتی‌زاده درباره وضعیت پزشکان عمومی کشور نیز، گفت: علیرغم قدم‌های بزرگی که در طرح تحول نظام سلامت اتفاق افتاد، متاسفانه بدلیل توجه بیشتر مسوولان به عرضه‌کنندگان خدمات بستری و سطوح ۲ و ۳ درمان، به بخش عمده و اساسی و پیشگیرانه خدمات سلامت توجه مناسبی نشده است.
وی افزود: متاسفانه عرضه خدمات دولتی به شکل غیر اصولی در بسیاری از شهر‌ها، اورژانس‌های بیمارستان‌ها را تبدیل به محلی برای عرضه خدمات سرپایی کرده و امنیت شغلی همکاران پزشک عمومی با خطر روبرو شده‌است.
رئیس شورای هماهنگی انجمن‌های پزشکان عمومی کشور با اشاره به اینکه تصمیم‌گیران وزارت بهداشت برای شرکت این بخش فعال جامعه پزشکی، برنامه‌ای را ارایه نکرده‌اند، گفت: این امر مسلما در صورت تداوم هم به فضای کاری همکاران ما لطمه خواهد زد و هم با افزایش مراجعات غیرضروری به بیمارستان‌ها و مراکز دولتی آنها را از ایفای وظیفه اصلی‌شان باز خواهد داشت.
وی درباره راه‌حل برای برون رفت از این وضعیت گفت: بازنگری در جایگاه تمامی عرضه‌کنندگان خدمات سلامت و سازماندهی مجدد آنها بر اساس وضعیت موجود مهمترین مساله است.
رئیس شورای هماهنگی انجمن‌های پزشکان عمومی کشور گفت: ما معتقدیم با توجه به کمبود متخصصان می‌توان با آموزش پزشکان عمومی و تحت نظارت متخصصان، بخشی از خدمات تخصصی سرپایی بیماران را بدان‌ها واگذار کرد. این امر در کنار نظارت متخصصان هم سبب گسترش عرضه خدمات حتی در مناطق دورافتاده خواهد شد و هم نظارت متخصصان ضمانت‌کننده کیفیت مطلوب این خدمات خواهد بود.
این عضو جامعه پزشکی کشور بیان داشت: مسلما تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان نظام سلامت برای ایجاد این تغییرات باید به نظر پزشکان عمومی و نمایندگان آن که در این روز‌ها رسا‌تر به گوش می‌رسد، توجه بیشتری کنند آنان که گوش شنوا داشته باشند هم‌اکنون براحتی می‌توانند؛ صدای پزشکان عمومی را برای شرکت در عزم ملی اصلاح نظام سلامت بشنوند.
همکار ارجمند ! حرفه ی شریف ِ پزشکی از آغاز ، حتی پیشتر از زمانی که ” العلم ُ علمان، علم الابدان والعلم الادیان ” برزبانها جاری شود، حرفه ای مقدس بود وبه همین جهت به آن چون یک ” امر ِ قدسی ” نگاه می شد وبه هیچ وجه از القاب ساختگی و من درآوردی وبخشنامه ای نبود.
همچنان که ” هر گردی ، گردو نیست ” ؛ هر امرِ قئدسی هم ” قدس ” نیست. خطر سوء استفاده ازاین امرقدسی ( که از آن سوء تفاهم یاد کردید ) درست بیست سال پیش توجه ام را به حدی جلب نمود که در مقاله ای در نشریه ” پزشکان ” تحت عنوان ِ ” آیا پزشکان تافته ی جدا بافته اند ؟ ” نوشتم که اکنون متاسفانه شاهد حضور آن هستیم.!
به پزشکی وپزشک همچنان امر و سوژه ی قدسی بیندیشیم و نگاه کنیم تا ” سوء تفاهم ” ها به ” تفاهم ” ها که لازمه ی پزشکی وطبابت ِ شرافتمندانه است، برسیم.