دکتر شهریار خاقانی
دبیر هیات مدیره انجمن پزشکان عمومی ایران
سایت انجمن پزشکان عمومی ایران: روز ۲۳ تیرماه ۱۳۹۱ بهدنبال انتخاباتی پرشور و با حضور بیسابقه پزشکان عمومی، این گروه ناامید و جدا شده از بدنه تصمیمگیری نظام سلامت، به چرخه رفتارهای صنفی و دخالت مسوولانه در سرنوشت خود بازگشتند.
انتخابات ۱۳۹۱ انجمن پزشکان عمومی ایران آغاز روش گفتوگو و فعالیتهای پرانرژی صنفی و اجتماعی در جامعه بزرگ پزشکان عمومی بود و گروهی که با نام «ائتلاف فراگیر پزشکان عمومی ایران» به هیات مدیره انجمن راه یافته بود، اعتقاد داشت که هر چقدر حضور گسترده همکاران و دخالت فعالان صنفی شهرستانهای مختلف و تهران و گروهها و گرایشهای متنوعتری در کشتی انجمن بیشتر باشد، این کشتی سنگینی و آرامش بیشتری خواهد یافت و با هر موج و و تلاطمی واژگون نخواهد شد.
آنچه امروز بهصورت فعالیت گسترده جمع عظیمی از همکاران در گروههای مختلف مجازی و تشکلهای مختلف برای شرکت در انتخابات انجمن پزشکان عمومی ایران میبینیم، ادامه منطقی شرایط باز و بهدور از انحصار چهار سال اخیر است. اما اگرچه این حضور و تلاش شایسته قدردانی است، آنچه مهم است و نباید فراموش شود، رعایت اخلاق در پاسداری از نتایج تلاش همکارانی است که انجمن را بدین جایگاه رساندهاند.
البته برخی رفتارهای تند و هتاکیها و خشونتهای کلامی بهکار رفته در قبال همکاران، این پیامد مثبت را هم دارد که باعث میشود افراد منصف به هم نزدیکتر شوند و در کنار یکدیگر قرار گیرند، ولی تلاش برای برگشت به گذشته و اثبات اینکه در این دوره چیزی عوض نشده است و هدف قرار دادن هیات مدیرهای که نمایندگان و منتخبین جامعه پزشکان عمومی هستند، چه معنایی جز بر سر شاخ نشستن و بن بریدن و تضعیف اقتدار و انسجام و وحدت جامعه هدف دارد؟ آیا این تلاش در جهت همان هدفی نیست که در شرایط کنونی بعضی از گروهها و انجمنهایی که با کلیت جامعه پزشکان عمومی تعارض منافع دارند، دنبال میکنند؟
افراد معدودی که با قدرت تمام در گروههای مجازی از چندین جهت بر فعالیتهای صنفی و علمی انجمن پزشکان عمومی حمله میبرند چه افق و آینده روشنی برای مخاطبان خود تصویر کردهاند؟ آیا از هزینهای که با سناریوهای تخریب برای جامعه پزشکی میتراشند خبر دارند؟ آیا این مکالمات و مکاتبات خشن و… شرایط را برای هیات مدیره آینده انجمن پزشکان عمومی (هر کسی که میخواهد باشد) در مذاکرات با وزارت بهداشت، نظام پزشکی و سازمانهای بیمهگر و… دشوار نخواهد کرد؟ تخریب زیرساختهای کنونی به چه قیمت؟
پزشکان عمومی تلاشهای معدود افرادی را که با تخاصم و خشم وادبیات غیرصنفی موجب آزار تماشاگران و انزجار جامعه مخاطب می شوند را فراموش نخواهند کرد. اگرچه هدف استفاده از این گفتار از بین بردن انگیزه فعالان واقعی و به تعطیلی کشاندن تلاشهای دوستداران ارتقای جایگاه و هویت طب عمومی در آینده است، ولی در درجه نخست ارج و اعتبار گوینده این کلمات را نزد همکاران کم میکند و اگر هم در کوتاهمدت جو سوءظن و نفرت کور ایجاد کند، چون حامل اندیشه خاص و برنامهای نیست، در درازمدت به اقتدار معنوی این افراد منجر نخواهد شد.
در گیرودار منازعات و مبارزات گروههای مختلف شرکتکننده در انتخابات و نیروهای بیرون از آن و در ورای تمام گرایشها و مصالح گروهی و صنفی، واقعیتی که هرگز نباید مورد انکار یا بیاعتنایی قرار گیرد، سرنوشت پزشکان عمومی و اهمیت اقتدار انجمن پزشکان عمومی است. فضای رقابتی محض بهعلت ایجاد دغدغه تخطئه رقیب و حفاظت از خود، اقتدار انجمن را از اولویت خارج میکند و منازعات و تخاصمات فرسایشی، موجودی مادی و معنوی انجمن را در خود میبلعد.
در این شرایط کسانی که خارج از گود جامعه پزشکی عمومی قرار دارند، ما را به حال خود رها میکنند تا خود بهسوی کاستی و نیستی پیش برویم چرا که در وضعیت جنگ داخلی دیگر پیشرفت و اصلاحی در کار نخواهد بود. گویی ما نفرینشدگان تاریخ هستیم و این سنت همیشگی ماست: هر زمان که در حال اوج گرفتن هستیم کسانی خواسته یا ناخواسته تیشه به ریشه خودمان میزنند و ما را به نابودی میکشند.
مهمترین مساله ما در شرایط فعلی درک این موضوع است که با یک تصمیم و عزم راسخ از این وضع رهایی یابیم. تشویق همکاران برای ارایه راهکار و احتراز از شیوه مجادله از نوع «بگم بگم» بهترین روش برای بهوجود آمدن فضای دوستی و ارج و اوج برای انجمن است. همه ما از این نوع مجادلات تجربه تلخی در حافظه تاریخی خود به یادگار داریم و باید بدانیم که جنجال رفتنی است و آنچه برجا خواهد ماند یک انجمن مقتدر است؛ انجمنی برای همه ما!