شعار حمایت از پزشک خانواده و نظام ارجاع شوخی است
دکتر فرامرز رفیعی
شعار حمایت از برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع و پرونده الکترونیک سلامت بیشتر به شوخی تکراری بدل شده است که واقعیتهای پیش رو آن را تلختر و گزندهتر مینمایاند. مروری بر آمار، تلخی ماجرا را دوچندان میکند. در سال ۱۳۹۵ اعتبار برنامه پزشک خانواده شهری کمی بیش از ۲۰۰۰ میلیارد تومان تعیین شده بود که مقرر بود از محل یک درصد ارزش افزوده تامین شود. این اعتبار در سال ۱۳۹۶ به نصف (یعنی ۱۰۰۰ میلیارد تومان) رسید و در ۹ ماه گذشته نیز فقط کمتر از ۳۰ درصد همین اعتبار نیز تخصیص یافته و در سال ۱۳۹۷ نیز در لایحه بودجه عمومی کشور مبلغ ۱۰۰۰ میلیارد تومان تعیین شده است.
با مرور این آمار بیشتر متوجه سختی روزهای پیش رو خواهیم شد و اینکه استانهای درگیر برنامه نصف و نیمه پزشک خانواده هم باید شرایط بدتری را تجربه کنند و هر گونه شعار تاکید بر برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع و پرونده الکترونیک سلامت شبیه به خوابی محال است که فقط در رویاپردازیهای مسوولین تعبیر خواهد شد.
خروج هر چه بیشتر پزشکان عمومی از حیطه عملکرد موثر در نظام سلامت و تغییر مسیر بهسوی سایر بخشهای زودبازده اقتصادی یا تاکید بیشتر بر گرایشهای خاص مهارتی درمان و نهایت آن سرخوردگی و کوچ اجباری یا رقابت تا پای جان برای تخصصگرایی همه از آثار قابل پیشبینی آینده کاری پزشکان عمومی کشور است.
انجمن پزشکان عمومی ضمن آسیبشناسی شرایط موجود، باید بتواند نقش مثبت خود را در این اوضاع نابسامان با درایت ایفا کند.