انجمن پزشکان عمومی ایران پایگاه رسمی انجمن پزشکان عمومی ایران
پزشکانی را که در حین خدمت آسیب دیده‌اند دریابید!
دکتر مهدیار سعیدیان
تیرماه سال پیش بود که آن اتفاق افتاد. دکتر محسن قربانی، پزشک اورژانس شبکه بهداشت و درمان نیک‌شهر سیستان و بلوچستان، وقتی داشت با اتومبیل از محل خدمتش به سمت بم و بعد هم تهران حرکت می‌کرد، با گله شتر تصادف کرد. مهره‌های چهار تا هفت گردنش به‌شدت آسیب دید و فشار زیادی به نخاع وارد آمد که نتیجه‌اش از دست دادن حرکت اندام‌های بدن و کوادری‌پلژی او بود.
سه روز در بیمارستان ایرانشهر که ICU و جراح مغز و اعصاب هم نداشت، بستری بود و کسی کاری نمی‌کرد. تا اینکه دوستان و همکارانش با توفان توئیتری که در فضای مجازی به راه انداختند، وزارت بهداشت را از وضعیت او مطلع کردند. یکی از شرکت‌های هواپیمایی هم کمک کرد و دکتر را به تهران منتقل کردند و ۹۰ ساعت بعد از حادثه در یکی از بیمارستان‌های تهران جراحی شد.
حالش خوب نبود. پنومونی کرد و حتی دو بار CPR شد؛ اما خدا خواست و زنده ماند و بعد از چند ماه دست چپش اندک نیرویی نشان می‌داد.
این بار پروفسور سمیعی به بالینش آمد و گفت درمانش زمان‌بر است و نیاز به اقدامات حمایتی کاردرمانی و توان‌بخشی دارد. دوستانش برای پیگیری درمان دکتر به‌ویژه کاردرمانی و سلول‌تراپی خواستند که او را به آلمان بفرستند، اما وزارت بهداشت ظاهراً قول پیگیری و تامین هزینه‌ها را داده بود.
ولی مسوولان وزارتخانه بعد از مدتی و به‌ویژه با جریان‌های اخیر اقتصادی و ارزی، زیر قولشان زدند و هر بار به‌گونه‌ای او و خانواده‌اش را سر دواندند.
حال با گذشت بیشتر از یک سال از حادثه و در حالی که به روزهای پایانی زمان طلائی (golden time) درمان موثر دکتر قربانی نزدیک شده، همکارانش نگران‌اند و وزارت بهداشت سکوت پیشه کرده است.
چه نیکوست که سازمان نظام پزشکی تصمیمی قاطع برای حمایت از همکارانی که در حین خدمت دچار سانحه شده‌اند و به‌طورکلی پشتیبانی بیمه‌ای از پزشکان تصویب کنند و وزارت بهداشت هم ملزم به حمایت از این همکاران شود.
پزشکان طبع بلندی دارند و دست نیاز به‌سوی کسی دراز نمی‌کنند. اما این حداقل وظیفه نمایندگان انتخابی و انتصابی آن‌هاست که در هنگام اضطرار آن‌ها را پشتیبانی کنند.
دکتر قربانی‌ها و دکتر آرمان‌مهرها را تا دیر نشده دریابید…
