به بهانه مصاحبه اخیر معاون بهداشتی وزارت بهداشت
دکتر سیامک متقیانپور، پزشک خانواده شهری شیراز و عضو هیات مدیره انجمن پزشکان عمومی فارس
معاونت محترم بهداشتی وزارت بهداشت، طی مصاحبهای که اخیرا انجام داده است، جزئیاتی از گامهای مصوبه وزارتخانه مربوط به برنامه پزشک خانواده تا سال ۱۴۰۴، بیان کرده است. با عنایت به اینکه بیش از ۱۱۰۰ پزشک خانواده شهری شاغل در استان فارس بهعنوان پیشرو و خط اول در اجرای گام به گام این برنامه در طی شش سال گذشته با تمام سرمایه مادی و معنوی خود در تحقق این برنامه، پا به میدان گذاشتهاند، حق طبیعی و اولیه خود میدانند در خصوص مصاحبه معاونت محترم بهداشتی وزارتخانه سوالاتی را به شرح ذیل از آن مقام مسئول، بیان نمایند:
آیا دکتر رئیسی از مشکلات و تنگناهای مالی و شرایط وخیمی که بر پزشکان خانواده شهری فارس بهخصوص در حال حاضر میگذرد، اطلاع و آگاهی دارند؟ آیا اطلاع دارند که با توجه به تورم موجود و شرایط اقتصادی و عدم افزایش متناسب سرانه در طی سالهای ۹۴ تا ۹۷، مطبهای خصوصی یا ورشکست شدهاند یا با ورشکستگی قریب الوقوع مواجه گردیدهاند و پزشکان شاغل در درمانگاههای خصوصی و خیریه و بخش دولتی نیز به نوعی دیگر زیر بار فشارهای اقتصادی، کمر خم کردهاند؟ و اگر تاکنون در این برنامه حضور دارند از سر ناچاری و عدم امکان فعالیت در بقیه فیلدها و یا امید به آینده ای بهتر و تجدید نظر مسئولین در رویکردهای موجود، میباشد؟
آنچه در این شش سال دریافتیم این بود: پزشک خانواده یعنی پزشکی که مملو از عشق، امید، انگیزه، آرامش روحی روانی، چالاکی و تمرکز است تا بتواند با تمام وجود از جمعیت تحت پوشش خود، مراقبت بهداشتی – درمانی کند.
سوال این است: آیا پزشکی که فاقد امنیت شغلی و اقتصادی بوده و روح و روان وی آسیب دیده، میتواند در تحقق این برنامه متعالی و به ثمر نشستن گامهای بعدی همراه و یاور وزارتخانه باشد؟ آنچه بر عهده ما بوده با تمام وجود در طبق اخلاص گذاشته و تقدیم نمودیم، هم مادی و هم معنوی ولی آیا مسئولین محترم نیز چنین رویکردی داشتهاند؟
ادامه شرایط فعلی، عدم افرایش سرانه، تاخیر پرداختی بیمهها، افزایش هزینههای مطب، حقوق مراقبین محترم سلامت، افزایش وظایف و مسئولیتهای ما پزشکان خانواده و… شرایطی را فرا روی ما قرار داده است که اگر تدبیری عاجل و موثری اندیشیده نشود، یقین داشته باشید که اجرای گام به گام این مصوبات و برنامه پزشک خانواده، با تمام تلاشهایی که صورت پذیرفته، بر روی کاغذ خواهد ماند و یا حداقل با اهداف از پیش تعیین شده فاصله آرمانی، خواهد داشت و در یک بازه زمانی با بنبست مواجه خواهد شد. با امید آنکه آن روز پیش نیاید.
خوب بود
جالب بود
عالی
بسیار خوب