در نظام مالیاتی ایران، فعالیتهای پزشکان بسته به نوع اشتغال، در سه حالت اصلی طبقهبندی میشود:
۱- استخدام در مراکز درمانی
پزشکانی که بهصورت استخدامی فعالیت دارند، مشمول مالیات بر درآمد حقوق بوده و مالیات آنها مطابق با مقررات فصل مالیات بر درآمد حقوق محاسبه و کسر میشود.
۲- فعالیت در مطب شخصی
پزشکانی که بهصورت مستقل (با مجوز مطب) فعالیت میکنند، بهعنوان شخص حقیقی دارای کسبوکار شناخته شده و مشمول مالیات بر مشاغل خواهند بود. این گروه باید اظهارنامه مالیاتی (فرم ۱۰۰) را تکمیل و در موعد مقرر ارسال کنند.
۳- فعالیت بهصورت درصدی یا مشارکتی
پزشکانی که بهصورت درصدی در مراکز درمانی فعالیت میکنند نیز مشمول مالیات بر مشاغل هستند و باید مطابق مقررات اقدام به اظهار درآمد خود نمایند.
نکات مهم مالیاتی برای پزشکان:
خدمات تشخیصی، درمانی و پیشگیرانه پزشکان طبق جزء ۱ بند ب ماده ۹ قانون مالیات بر ارزش افزوده، از پرداخت مالیات بر ارزش افزوده معاف هستند.
بر اساس قانون بودجه ۱۴۰۲، پزشکان موظف به صدور صورتحساب الکترونیکی و استفاده از پایانه فروشگاهی متصل به سامانه مالیاتی (کارتخوانهای هوشمند) هستند.
مالیات تکلیفی پزشکان (گروه ۳):
مراکز درمانی پرداختکننده حقالزحمه به پزشکان درصدی یا مشارکتی، مکلفند:
۱۰ درصد از مجموع عملکرد مالی پزشک (بر اساس اسناد بیمه و پرداختها) را بهعنوان علیالحساب مالیات به اداره مالیات پرداخت کنند.
در صورت عدم پرداخت، مرکز مشمول جریمه ماده ۱۹۹ قانون مالیاتها خواهد شد.
تسویه نهایی مالیات پزشک در خرداد ماه سال بعد، از طریق اظهارنامه خوداظهاری انجام میشود.
توجه:
پزشکان امکان بهرهمندی از معافیتهای مشارکتی برخی صنوف دیگر را ندارند و باید مالیات خود را بهصورت کامل محاسبه و پرداخت نمایند.