انجمن پزشکان عمومی ایران پایگاه رسمی انجمن پزشکان عمومی ایران
Related Articles
در دعوای پزشکان و پرستاران کدام سمت باید بایستیم؟
حق پرستاران در جیب پزشکان است
یادداشت یک پزشک در روزنامه فرهیختگان:
از مطالبات پرستاران حمایت می‌کنم. بنابراین این متن سعی دارد تصحیحی برای یک گزاره غلط تاریخی باشد. گزاره‌ای که افراد، هرچند معدود اما آن را از تریبون‌های خود، به عمد سال‌هاست رواج می‌دهند.
حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد حق تزریقات، سونداژ پانسمان و از ۵۰ تا ۷۵ درصد حق اعمال دیگر مانند بخیه به حساب دانشگاه‌ها واریز و به‌عنوان درآمد اختصاصی دانشگاه‌ها خرج اداره آن می‌شود و سابقا از آن کارانه پرسنل پرستاری، اداری، حقوق نیروهای قراردادی، هزینه جاری و… پرداخت می‌شد. همچنین در کتاب ارزش نسبی در سال ۱۳۹۳ اشاره شده است که یکی از مصارف هزینه جزء فنی خدمات اخذ‌شده بابت ارائه خدمات باید برای پرسنل غیرپزشک باشد که آن نیز نادیده گرفته شده و سهم جزء فنی ارائه خدمات هم کاملا به جیب دانشگاه‌ها واریز می‌شود و پرسنل غیرپزشک از آن سهمی ندارند. اینجا همان جایی است که به‌زعم من باید مطالبه به حق پرستاران باشد. بخش عمده هزینه خدمات انجام‌شده در دانشگاه‌ها خرج امور و مصارف دانشگاه‌ها می‌شود، در‌صورتی‌که باید ابتدا کارانه پرستاران با جزئیات و با درصد قابل قبول بدون کسورات ظالمانه آن بدون تاخیر پرداخت شده و کسری بودجه دانشگاه‌ها هم باید با ورود مجلس، دولت و بیمه‌ها جبران شود.
اشکال کار کجاست؟
نگاه به مراکز بهداشتی درمانی به‌عنوان بنگاه‌های مولد اقتصادی طبق قانون خودگردانی بیمارستان‌ها در دولت‌های مختلف نگاه مخربی بوده که باید برای بالا بردن کیفیت ارائه خدمات از آن پرهیز و قانون مربوطه اصلاح شود و دولت‌ها خود را مکلف به هزینه‌کرد مکفی در این بخش‌ها کنند. طبیعی است سهم ۱۰ تا نهایتا ۴۰ درصدی پزشک تجویز‌کننده خدمات از جزء حرفه‌ای با توجه به وظیفه نظارت و مسئولیت‌های متوجه او، خللی در پرداخت حق پرستاران ایجاد نمی‌کند و حتی خود پزشکان به سیستم پرداخت اعتراض شدید دارند. چنانکه این کسورات بیمه‌ای و پلکان پرداختی غیر‌منطقی و تاخیر حدودا یک‌ساله مطالبات پزشکان باعث کاهش انگیزه و افزایش خروج آنها از بخش دولتی شده است. همچنین بیش از یک سال است که با تصویب تعرفه خدمات پرستاری از بیماران بستری و سرپایی مبلغی بابت خدمات پرستاری اخذ می‌شود که متاسفانه توزیع آن بین پرستاران غیرشفاف و ناعادلانه بوده و یکی از دلایل اعتراضات به حق این قشر است
